Cut #เพียงคุณชบ

に じゅういち (2) ☀️

Cut NC 18+

"ชาครับ พี่จะทนไม่ไหวแล้วนะคะคนดี"

"ชาก็ไม่ได้บอกให้พี่ทน"

"ให้ชาช่วยพี่เองนะ"

มือเล็กค่อยๆเลื่อนลูบจากกล้ามหน้าท้องของอีกคนลงไปจนถึงขอบกางเกงของร่างหนาที่อยู่ใต้ร่าง ก่อนจะใช้มือเรียวเล็กลูบตรงส่วนที่เนื้อผ้านูนขึ้นมา และค่อยๆบดสะโพกลงไปให้ส่วนนั้นได้เสียดสีกันกับก้นนิ่มๆภายใต้ร่มผ้าชุดนอนของชาญรวิทย์ เพราะคุณแม่ตัวน้อยไม่ได้ใส่ชั้นในไว้เลยทำให้เนื้อตรงส่วนนั้นถูกกั้นแค่เพียงชุดนอนของคุณพ่อเพียงเท่านั้น

"อะ..อื้อ"

ร่างสูงค่อยๆปลดสายชุดนอนสีชมพูบางๆของร่างเล็กออก รวมถึงเนื้อผ้าที่คลุมไหล่และเนินอกขาวๆออก ทำให้ชุดคลุมพวกนั้นหลุดออกไปคลุมสะโพกกลมด้านหลังที่ยังคงขยับบดลงไปไม่หยุด

มือเรียวเล็กค่อยๆจัดการถอดผ้าสีเทาที่คลุมแผงอกของอีกคนออกเช่นกันแต่ทว่าเจ้าของมันจับมันไว้แน่น

"ไม่ต้อง"

"ชาไม่ชอบ"

คนตัวเล็กตีแผงอกของร่างหนาเล็กน้อยแสดงท่าทีไม่พอใจ ถอดให้เจ้าตัวได้ ทำไมเขาจะถอดให้บ้างไม่ได้ 

"ยกขึ้น"

คนใต้ร่างสั่งให้ร่างบางด้านบนยกสะโพกกลมๆนั้นขึ้นและจัดการดึงชุดนอนของตนออกจนทำให้ทั้งคู่เปลือยเปล่า และใบชาค่อยๆนั่งลงไปตรงที่เดิมอีกครั้ง น้ำรักของร่างเล็กที่เกิดจากการบดสะโพกเมื่อกี้ทำเอาคนมองแทบทนไม่ไหว..

ร่างสูงค่อยๆใช้มือหนาลูบไล้ไปตามส่วนหน้าท้องของคนตัวเล็กบนร่าง ขนาดท้องที่เหมือนกับอายุครรภ์ของเจ้าตัวเล็กตอน5เดือน มันดันดึงดูดเขายิ่งกว่าเดิม มือเขาวนลูบอยู่เพียงแค่นั้นก่อนจะจับตรงหน้าท้องที่นูนขึ้นมา

"วันนี้ปะป๊าขอนะครับ"

เมื่อได้บอกลูกแล้ว เขาคงถึงเวลาที่ต้องจัดการคุณแม่ตัวน้อยเสียที ที่บอกจะง้อเขาพร้อมกับสายตาร้ายๆพวกนั้น ในใจเขาก็คิดไว้แล้วว่าคงไม่พ้นเป็นเรื่องนี้

"เบาๆนะ ชากลัว"

เสียงหวานเอ่ยบอกเขาก่อนจะค่อยๆถดตัวลงนั่งที่หน้าขาของร่างสูงแทน สองมือน้อยค่อยๆจับตรงส่วนกลางกายที่ผงาดแข็งขึ้นมาและรูดมันขึ้นลงอย่างช้าๆ 

"ชาเป็นคนคุมเองไม่ใช่หรอ"

ถ้าอยู่ในท่าเมื่อกี้ คุณแม่ตัวน้อยสามารถคุมความลึกของแก่นกายของเขาได้ ความหนักเบาใบชาสามารถควบคุมมันได้เองทั้งหมด เว้นเสียแต่ว่าชาญรวิทย์จะสอบอัดมันขึ้นมาจากด้านล่าง

และมันก็เป็นเช่นนั้นทุกครั้งเมื่อใบชาทำมันช้าๆเบาๆหรือเวลาหยุดค้างไว้จากการเหนื่อยหอบ..

"ก็ทุกครั้งที่ขึ้นให้แล้วไม่ทันใจใครกันนะที่เอาแต่ใจตัวเอง"

เมื่อบ่นมือนั้นก็ยังชักรูดมันขึ้นให้ร่างสูงไม่หยุด แต่ก็บ่นได้เพียงนิดเดียวเพราะตอนนี้เขาจะไม่ฟังอะไรแล้ว เมื่อเห็นคนตัวโตครางอย่างพึงพอใจในลำคอร่างบางจึงค่อยๆลงเอาริมฝีปากสามเหลี่ยมนุ่มๆของตนจุ๊บลงไปที่ส่วนหัวเบาๆก่อนที่จะครอบแก่นกายมันลงไป พลางค่อยๆใช้ลิ้นเรียวเล็กเลียตรงส่วนหัวให้ชื้นแฉะ และใช้มือเรียวเล็กชักตรงส่วนที่ริมฝีปากเขาครอบไม่หมด ก่อนจะผงกหัวขึ้นลงเรื่อยๆโดยมีริมฝีปากสีชมพูฟธรรมชาตินุ่มๆคอยป้องกันไม่ให้ฟันของตนขูด 

จากพอดีปากมันก็ครอบคงไปได้ไม่ถึงครึ่งทำให้เจ้าตัวต้องผงกขึ้นลงมห้ลึกยิ่งกว่าเดิม จนถึงลึกลงไปถึงลำคอเล็ก ทำให้เกิดเสียงจากการที่แท่งเอ็นร้อนใหญ่ของร่างหนากระทั้นกระแทกขึ้นไป

'อ๊อก อ๊อก..'

ร่างหนาค่อยๆเลื่อนมือไปขยุ้มกลุ่มผมบนหัวของคนตัวเล็กเบาๆ ทำให้ใบชายิ่งเล่นกับมันมากขึ้น เรียวลิ้นของคนบนตัวเขาเลียส่วนนั้นของชาญรวิทย์ตั้งแต่ส่วนปลายหัวจนลงไปถึงโคน และก็ยังใช้มือชักให้เขาอยู่เรื่อยๆ ก่อนปลายลิ้นจะจรดลงที่ตรงส่วนหัวของแก่นกายที่ยังขยายขนาดของมันเองไม่หยุดและละเลงลิ้นตรงส่วนนั้นจนร่างสูงเผลอร้องครางออกมาอย่างพึงใจ

"อ๊า ซี๊ด.."

เจ้าตัวรู้ว่ายิ่งชักมันขึ้นลงและลงลิ้นของตนเรื่อยๆทำให้ร่างสูงพอใจจนเกือบปล่อยน้ำรักของตนออกมา มือเล็กรีบคว้ากล่องถุงยางที่พกมาด้วยออกมาแกะก่อนจะค่อยๆสวมมันลงไปและใช้ปลายนิ้วชี้ลากสัมผัสส่วนนั้นจากโคนจนถึงยอดหัวผ่านสัมผัสของเนื้อถุงที่บางจนคนตัวโตรู้สึกได้

เมื่อสวมมันเสร็จคนตัวโตค่อยๆเอนตัวขึ้นมาสองมือหนาค่อยๆประคองเอวบางให้ขึ้นมานั่งทับตรงส่วนนั้นก่อนจะนอนเอนลงไปเช่นเดิม

ไม่รอช้าคุณแม่ตัวน้อยค่อยๆยืดตัวขึ้นจับตรงส่วนหัวถูไถไปที่ร่องก้นนุ่มนิ่มของตนก่อนจะค่อยๆกดตัวลงมาให้ตรงส่วนนั้นได้เข้าไปในช่องทางรัก เพียงแค่ส่วนนี้ก็ทำเจ้าตัวมวนท้องน้อยไปเสียหมดจากอาการเสียวที่ตีขึ้นมาแทนความรู้สึกกลัว ก่อนร่างบางจะค่อยๆกดสะโพกของตนลงไปช้าๆจนสุดโคน

"อะะ อ๊า.."

เพียงแค่เท่านี้มันก็ลึกจนทำให้เจ้าตัวอึดอัดไปหมด ยังดีที่มีถุงยางที่ทำให้มันไม่เสียดสีแรงจนเจ้าตัวเจ็บ คนตัวเล็กค่อยๆใช้มือเล็กยันกล้ามเนื้อที่ท้องของชาญรวิทย์ไว้และค่อยๆขยับตัวเองขึ้นลงช้าๆ เพื่อให้อยู่ภายในแรงที่อ่อนโยน

แค่เพียงช้าๆช่องทางนั้นก็ตอดรัดของเขาเสียแน่น ในใจอยากจะสอบสะโพกสวนขึ้นไปจนให้เจ้าตัวอ่อนระทวย แต่เวลานี้เขาทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ ตั้งคอยระมัดระวังลูกชายสองแสบของตนไว้ด้วย

จากจังหวะช้าๆที่คุณแม่บรรจงทำตอนนี้กลับกลายเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ เพราะเจ้าตัวยิ่งบดสะโพกลงไปก็ยิ่งทำให้รู้สึกดีจนเกิดคาด คงเป็นเพราะฮอร์โมนของคุณแม่ตัวน้อยด้วยจึงทำให้เป็นเช่นนี้

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อึก"

ในเมื่อรอใบชามันช้าเกินไปคนร่างสูงมีโอกาสที่จะตามใจตนเองจึงอัดกระแทกขึ้นไปจากด้านล่างจนร่างเล็กต้องหยุดเคลื่อนไหวปล่อยให้คนด้านล่างอัดเสยแท่งเอ็นอุ่นขึ้นมา เรื่อยๆ

'ตั่บๆๆๆๆ'

"อ๊ะๆอ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ พ่ะ.. พี่แชมป์"

เสียงเนื้อที่กระทบจากแรงการกระทำกับครางหวานๆสั่นกระเส่าตามแรงกระแทกและจำนวนความถี่จากด้านล่าง ทั้งเจ็บนิดๆทั้งรู้สึกดีมันทำให้ร่างเล็กเผลอหลุดครางเสียงหวานออกมาไม่หยุดทำให้คนข้างล่างรู้สึกถึงแรงอารมณ์ของตนที่เพิ่มมากขึ้น มือหนาจับประคองสะโพกขาวไว้ไม่ให้กดลงมาตามความอ่อนแรง

ทั้งที่บอกจะเบา คนตัวโตก็พยายามทำให้เบาที่สุดสำหรับเขาแล้ว

เมื่อเริ่มควบคุมตนเองได้ร่างสูงจึงสวนแก่นกายของตนขึ้นไปช้าลง แต่มันก็ลึกจนสุดเพราะความอดทนที่เขาสะสมมาเกือบสามเดือนมันถูกปลดปล่อยในวันนี้ ช่องทางนั้นก็ตอดรัดแน่นจนเขารู้สึกเจ็บเล็กน้อย มันทำให้รู้ว่าไม่ได้มีแค่เพียงเขาคนเดียวที่รู้สึกคิดถึงสัมผัสนี้

"พี่แชมป์ อ๊ะ! ฮือ อ๊ะ อื้อ.."

ยิ่งอัดเสยขึ้นไปช้าๆร่างบางที่อยู่ด้านบนก็ยิ่งอ่อนปวกเปียกยิ่งกว่าเดิม ริมฝีปากสามเหลี่ยมพร้อมสีหน้าของใบชาตอนนี้ทำเขาใจแทบขาด มันทำให้รู้ว่าร่างเล็กเก็บมันไว้มากแค่ไหน เสียงครางยังคงดังเรื่อยๆตามแรงกระแทกของคนร่างสูง ได้กินทั้งทีเขาก็ขอให้คุ้ม เพราะอีกต่อไปอาจจะต้องอดทนไปอีกนาน..

"พี่..ชะ แชมป์ อ๋า อ๊า!! เบา"

เมื่อได้ยินชื่อของตนที่ออกมาจากปากคุณแม่ตัวน้อยตอนนี้ น้ำเสียงและแรงอารมณ์แบบนั้น ทำให้เขาเผลออัดเสยมันขึ้นไปแรงเกินจนทำให้ร่างบางร้องครางร้องเสียงหลง ในเมื่อทำช้าๆแล้วจะทำให้เขาอัดขึ้นไปแรงเช่นนี้ ชาญรวิทย์คงต้องเพิ่มความเร็วเพื่อไม่ให้ตนเองเผลอใส่กำลังของตนแรงมากไปอีก ถึงจะรู้สึกเก็บกดแค่ไหน เขาก็ยังต้องห่วงความปลอดภัยของเจ้าสองแฝด

'ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตับๆๆ..'

เสียงเนื้อที่กระทบกันดัวเป็นจังหวะตามที่คนด้านร่างอัดกระแทกขึ้นไป จากมือเล็กๆที่ดันหน้าท้องของคนใต้ร่างเอาไว้ของร่างเล็กด้านบนค่อยๆออกแรงทุบร่างสูงเพื่อระบายความเจ็บ มือหนาก็ค่อยๆบีบนวดไดฟูกุขาวๆของลูกที่เด้งรับแรงกระแทกจากด้านล่าง

เมื่อสาสมใจเขาจึงหยุดการะกระทำนั้นลงมาพร้อมร่างเล็กที่คงยังไม่หยุดตามเขา คุณแม่ตัวน้อยบดก้นกลมขาวๆลงมาไม่หยุด ตรงส่วนนั้นก็ตอดรับแท่งเอ็นอุ่นของเขาอยู่ตลอดจนรัดมันเสียแน่น มือขวาของร่างสูงค่อยๆเลื่อนขึ้นไปลูบหัวว่าที่ภรรยาตัวน้อยก่อนจะลูบไล้จากแก้มนุ่มนิ่มลากผ่านส่วนริมฝีปากเล็กลงมาถึงเอวขาวๆนุ่มๆ

ในใจอยากจะจับให้นอนราบลงไปกับผ้าปูที่นอนเสียด้วยซ้ำ แต่มันติดตรงที่เขาทำอะไรไม่ได้ดังใจหวังเลย

"ขย่มลงมา"

เมื่อร่างหนาออกปากสั่งคนตัวเล็กก็ขย่มก้นขาวๆเด้งๆลงมารับสัมผัสจากแก่นกายที่แข็งชันที่พร้อมจะปลดปล่อยน้ำรักในอีกไม่นาน

"อ๊ะ.. อื้อ อะ อะ อ๊ะ"

ยิ่งครางเสียงหวานเท่าไหน เขาก็ยิ่งพอใจ ช่องทางนั้นที่ตอดรับเอาไว้ก็ทำให้คนใต้ร่างแทบคลั่ง สำหรับแรงอารมณ์ที่สะสมมาแค่นี้มันยังไม่สาแก่ใจ

"อืม อ๊าา.. "

เสียงครางในลำคออย่างพึ่งพอใจ ทุกอย่างของใบชามันตอบรับแรงอารมณ์ของเขาหมดทุกอย่าง

"อื้อ.. เบาๆ อ๊ะ!"

เมื่อรู้ตัวว่าใกล้เสร็จสมเจ้าตัวจึงอัดเสยขึ้นไปแทน ก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะซอยขึ้นไปถี่จนคนตัวเล็กข้างบนใช้นิ้วจิกกล้ามหน้าท้องของเขาจนเป็นรอย

ยิ่งส่วนนั้นกระแทกเข้าไป มันก็ยิ่งทำให้เขาแทบบ้า

"อ่าา ซี๊ด.."

"พี่แชมป์.. อ๊ะ ชาไม่ไหวแล้ว.. อ๊ะ อ๊ะ!!"

ก่อนอารมณ์จะพุ่งสู่จุดสูงสุดชาญรวิทย์ค่อยๆอัดมันเข้าไปจนสุดโคนแรงๆและช้าๆ จนทำให้ร่างเล็กร้องเสียงกระเส่า ไม่ไหวแล้ว เขาไม่ไหวแล้ว ร่างสูงโน้มคอขาวของคนตัวเล็กลงมาไว้และใช้สันจมูกกดไปบริเวณซอกคอขาวเขาสูดดมกลิ่นกายหอมหวานก่อนจะอัดเสยขึ้นไปจนสุดแก่นกายของเขาครั้งสุดท้าย

"อ๊า!!! แฮ่ก แฮ่ก.."

"อ่า.."

ก่อนน้ำพันธุ์จำนวนมากจะถูกปล่อยออกมาทั้งคู่ ในส่วนของร่างสูงมันเยอะจนล้นย้อนไหลออกมาข้างนอกถุงยางที่สวมไว้ รวมถึงคนตัวเล็กน้ำรักก็ถูกปล่อยออกมาเลอะกล้ามหน้าท้องของคนใต้ร่างก่อนร่างบางจะทิ้งตัวลงไปกอดคนตัวโตไว้หลวมๆ ก่อนจะหอบหายใจด้วยความเหนื่อย

ไม่นานชาญรวิทย์ก็ค่อยๆกอดร่างเล็กไว้และพลิกกายให้คนตัวเล็กอยู่ใต้ร่างของเขา มือหนาค่อยๆถอดแก่นกายของตนออกจากช่องทางนั้นและถอดถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำรักของตนโยนลงไปที่ถังขยะข้างเตียง และค่อยๆหยิบชิ้นใหม่ในกล่องมาแกะและสวมใส่ลงไปใหม่ ก่อนจะซุกใบหน้าลงไปที่ซอกคอขาวและกระซิบข้างหูของร่างเล็กเบาๆ 

"ด็อกกี้"

เมื่อเสียงแหบๆเข้าสู่ประสาทรับรู้ของร่างเล็กทำให้ใบหน้าหวานรีบหันมา แต่ชาญรวิทย์ไม่เพียงแต่พูดเท่านั้นริมฝีปากหนาก็ประกบลงไปที่ลาดไหล่ขาวๆก่อนจะเม้มดูดเพื่อทำให้เกิดรอยแดง และค่อยๆลากริมฝีปากไปจนถึงซอกคอขาวๆก่อนจะเม้มมันลงอีกครั้งเพื่อประทับรอย กลิ่นฟีโรโมนพร้อมกลิ่นคุณแม่ลูกอ่อนในท้องเริ่มหวานขึ้นเมื่อยิ่งกดจมูกลงไปสูดดม ชาญรวิทย์ชอบใจกลิ่นพวกนี้เป็นที่สุด..

ริมฝีปากหนาค่อยๆเลื่อนไปประกบกลีบปากบางๆของร่างเล็กใต้ร่างของตนพลางขยับงับริมฝีปากเล็กดูดคลึงจนเกิดเสียง แล้วค่อยๆกดจูบลงไปอีกเรื่อยๆ คอยป้อนจูบให้ว่าที่ภรรยาตัวน้อยจนสมใจ ก่อนจะถอดจูบออกมา

"แต่ท่านี้ชา.."

ท่านี้มันทำให้ใบชาเสพติด สิ่งที่ใบชาไม่อยากทำ เพราะเมื่อได้ทำ เจ้าตัวก็จะไม่มีท่าทีที่อารมณ์ความต้องการหลังจากเสร็จสมจะน้อยลง มันจะทำให้แรงอารมณ์ของเจ้าตัวแรงขึ้นมากไปอีก ทั้งที่ชาญรวิทย์ก็รู้เหตุผลนั้นดี..

"จะทำดีๆหรือจะให้พี่แกล้ง"

สุดท้ายร่างบางก็ต้องพลิกตัวให้นอนคว่ำและค่อยๆยันมือกับหัวเข่าขึ้นมาตามที่ร่างสูงต้องการ แต่ร่างกายที่อ่อนปวกเปียกเช่นนี้มันทำให้สะโพกของใบชางอนขึ้นมาพร้อมส่วนโค้งของเอว

เมื่อเห็นท่าทางอ้อนแอ้นของว่าที่ภรรยาตัวน้อย เขาอาจจะจับตีเสียจริง แต่ก็ทำได้เพียงแค่คิด..

"พี่แชมป์ อื้อ.."

แค่กดส่วนหัวลงไปครั้งนี้ก็ทำให้คนตัวน้อยขยับตัวเสียแล้ว สองมือหนาจับสะโพกของร่างเล็กไว้และค่อยๆสอดใส่แก่นกายใหญ่ของตนลงไปทีละนิดจนสุดโคน ก่อนจะชักเข้าออกเรื่อยๆตามจังหวะของตนเอง จากช้าเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ ร่างสูงอัดกระแทกแก่นกายลงไปเน้นย้ำและถี่รัวแต่ย้ำเข้าไปไม่สุดเพราะท่านี้มันลึกเกินไป กลัวจะเป็นอันตรายต่อเจ้าสองแฝดข้างในท้องของคนตัวเล็ก

"อะ.. อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"

เสียงครางกระเส่าไปตามแรงที่ถูกกระทำ ยิ่งถี่รัวเท่าใดเสียงของร่างเล็กก็ยิ่งสั่นกระเส่ามากขึ้นเท่านั้น แต่เสียงของคนตัวเล็กที่ร้องทำให้ยิ่งอารมณ์ของเขายิ่งพุ่งทะยานสูงขึ้นอีก ความเร็วของการอัดแก่นกายจึงเร็วขึ้นกว่าเดิมเมื่อถูกกระตุ้นโดยน้ำเสียงของร่างบางที่เต็มไปด้วยอารมณ์รักและโหยหา

"บะ เบาหน่อย พะ พี่แชมป์.. อ๊ะ!"

เมื่อเห็นแขนขาวๆสั่นจากแรงกระแทก คนตัวโตก็กลัวจะเมื่อยมือที่เท้าอยู่จึงค่อยๆกดหลังของร่างบางลง

"มอบลงไป"

"อ่า.. อะ อ๊ะ อ๊ะ ฮะ!"

เมื่อเขารู้ว่าร่างเล็กจะเสร็จสมมันเร็วกว่าท่าอื่นร่างสูงจึงหยุดการกระทำทุกอย่างเอาไว้ และถอดแก่นกายของตนออกมาทันที เหตุผลของท่านี้ก็เพราะจะบังคับให้คุณแม่ตัวน้อยไปบ้านลูกพีชพร้อมกันไม่ใช่หนีเขาไปก่อนแต่เช้าตามที่พูดไว้ เพราะเขารู้ว่าใบชาต้องอ้อนวอนขอให้เขาทำมันต่อ

"พี่แชมป์หยุดทำไม!"

"บอกพี่มาก่อนว่าจะไม่ไปก่อนพรุ่งนี้ ชาต้องรอไปพร้อมพี่"

ร่างเล็กหันมาจ้องหน้าคนตัวโตทันที ถึงจะคิดไว้แล้วว่าต้องมีแผนอะไรแต่ใบชาก็ขัดไม่ได้เลย..

"พี่แชมป์อย่าขี้โกง!! ชาจะเสร็จแล้ว ฮืออ"

"จะเอายังไง งั้นที่เหลือก็ช่วยตัวเองไป"

คนตัวโตทำท่าจะลุกขึ้นออกจากเตียงไป มือเล็กทั้งสองข้างรีบคว้าข้อมือของอีกคนเอาไว้ทันที เพราะตอนนี้ใบชาไม่ไหวแล้ว แรงอารมณ์ของคนตัวเล็กมันมากเกินไปจนต้องอ้อนวอนให้สิ่งนั้นเข้ามาในกาย

"อย่าใจร้าย พี่แชมป์เอาชาต่อนะ.."

"ผัวขา.. เอาเมียต่อเถอะนะคะ"

แววตาพร้อมน้ำเสียงของใบชาตอนนี้ทำให้เขาแทบสติแตก มันเกินไปกว่าที่ใจของเขาจะรับไหว ความอดทนของเขากำลังจะหมดลงจึงต้องรีบถามซ้ำออกไปทันที

"สรุปจะไปก่อนหรือจะรอพี่"

"ฮือ ชารอพี่ก็ได้ ใส่เข้ามาเร็--"

ไม่รอให้เจ้าตัวพูดนานยิ่งกว่านี้ร่างสูงก็จับแก่นกายของตนยัดเข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่นอีกครั้งและสอบสะโพกลงไปหนักยิ่งกว่าเดิม สองมือหนาโอบเอวคุณแม่ตัวน้อยแล้วไว้และค่อยๆเลื่อนลงไปคลึงที่หน้าอกขาวๆที่นูนขึ้นมาจนน่ากัด พลางแกล้งโดยใช้นิ้วลูบไปที่ตุ่มเนื้อสีชมพูธรรมชาติที่น่าดึงดูด จนร่างบางที่มอบอยู่ถึงกับอ่อนระทวย

"อ๊ะ! อ๊ะๆๆๆๆ ฮือ แรงอีก"

'ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตับ..'

เมื่อได้ยินคำขอของใบชาเขาจึงตอบสนองความต้องการนั้นให้ทันที ร่างสูงสอบสะโพกลงไปไม่หยุดจนร่างเล็กร้องครางเสียงหลงไม่เป็นเสียง ส่วนช่องทางนั้นก็ตอดรัดของเขาไว้แน่นกว่าเดิม ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมากกว่าครั้งก่อนเสียอีก..

"เด็กดีจริงๆ"

"พี่แชมป์! อื้อ!! อ๊ะ อ๊ะๆๆๆๆๆ"

"อ๊ะ อ๊าา!"

คนตัวเล็กเสร็จสมก่อนเขาก็ค่อยๆอ่อนระทวยลงไปจนทำให้เขาต้องใช้มือหนาทั้งสองข้างจับสะโพกนุ่มนิ่มประคองเอาไว้และร่างสูงค่อยๆผ่อนแรงให้ช้าลงก่อนจะอัดกระแทกเน้นๆเข้าไปสองทีหลังจากนั้นก็เร่งจังหวะรักมากขึ้นเรื่อยๆ จนเสียงกระทบกันของเนื้อทั้งคู่ดังลั่นห้อง กลิ่นเทียนหอมกุหลาบสีแดงกลิ่นฟีโรโมนมันเกินที่เขาจะต้านทานไหวจริงๆ เขาเก็บไม่ได้อีกแล้ว ก่อนจะปลดปล่อยมันอีกครั้งและแช่ค้างไว้สักนาที แต่เขาดันรู้สึกแปลกไปเมื่อปล่อยน้ำรักเข้าไป

"ซี๊ดดดด อ๊าา.."

"อ๊ะ! พี่แชมป์ ถุงยางแตกใช่มั้ย.."

เมื่อคนตัวเล็กเอ่ยขึ้นจึงค่อยๆถอดแก่นกายออกมาและค่อยๆถอดถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำกามของตนออกและโยนทิ้งลงถังขยะ ทำให้รู้ว่าน้ำกามที่หายไปมันแตกเข้าไปอยู่ในกายของคุณแม่ตัวน้อยเกือบหมดแล้วจริงๆ..

"ช่างมัน"

"พรุ่งนี้ก็ทำตามที่พูดด้วย ถือว่ารับปากกันแล้ว"

"งั้นชาขอต่อได้มั้ย.."

ในเมื่อขอกันแบบนี้ เขาก็ไม่คิดปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย

ไม่ใช่ไม่ห่วงลูก ระหว่างที่รอคุณแม่ตัวน้อยไปส่งลูกเข้านอนเขาโทรคุยกับคุณหมอเรียบร้อยว่าควรระวังอะไร ทำได้มั้ย เพราะแค่สายตาบนรถพร้อมรอยจูบมัดจำ เขาไม่นึกว่าเจ้าตัวจะง้อแบบนี้ แต่แววตาหวานๆของใบชามันฟ้องเขาทุกอย่างเลย..

การที่เขาไม่ยอมคุณแม่ตัวน้อยในครั้งนี้ มันคุ้มแล้วจริงๆ

#เพียงคุณชบ