CUT 6 | Puppies of King Alpha #จ่าฝูงชบ
Puppies of King Alpha | ChanBaek
Chapter 6 ; กุหลาบดอกนั้น
CUT NC 18+
ร่างกายเล็กบิดเร้าด้วยความร้อนในกายเพิ่มสูงขึ้นอย่างน่าตกใจ เม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นตามร่างกาย ทั้งที่อาการเย็นชนาดนี้แบคฮยอนกลับร้อนจนอยากถอดทุกอย่างที่ปกปิดร่างกายออกไปให้หมดสิ้น ของเหลวสีใสชื้นแฉะอยู่ภายใต้ร่องสีขาวอวบ
อยู่ดีๆอาการฮีทก็แรงขึ้นอย่างที่แบคฮยอนไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเกิด ทั้งที่กินยาระงับฮีทแล้วแท้ๆ ตรงส่วนกลางของร่างกายปวดหนึบด้วยความต้องการ หมอนข้างที่เคยกั้นอยู่ตอนนี้ถูกดันลงไปอยู่ที่พื้น
เมื่อเจ้าตัวเริ่มได้สติขึ้นมานิดหน่อยก็พบว่าตัวเองปีนขึ้นไปคร่อมส่วนนั้นของคนข้างกายอยู่เสียแล้ว
แบคฮยอนบดสะโพกลงช้าๆพยายามให้ตัวตนของอีกฝ่ายตื่นขึ้น ความชื้นแฉะตอนนี้ทำเอาแบคฮยอนต้องการมันที่สุด
ใบหน้าหวานก้มลงไปคลอเคลียกับแผงอกของคิงอัลฟ่า แก้มนิ่มเสียดสีกับอกแกร่งจนอีกคนรู้สึกตัวว่าเหมือนมีอะไรหนักๆกำลังกดทับร่างกายอยู่ รวมถึงส่วนนั้นที่อยู่ไปก็แข็งขืนขึ้นมาจนเขารู้สึกได้ว่ามีอะไรกำลังทำให้มันตื่น
เมื่อม่านตาเปิดออกชานยอลแทบช็อคกับการกระทำของแบคฮยอนในตอนนี้
"แบคฮยอน ตั้งสติ"
สองมือหนากุมพวกแก้มทั้งสองข้างไว้เผื่อดูว่าตอนนี้เจ้าโอเมก้าของเขายังพอมีสติอยู่บ้างรึเปล่า เพราะสิ่งที่ทำอยู่ในตอนนี้มันอาจทำให้แบคฮยอนกลับมารู้สึกแย่กับเขาอีกครั้ง เขาไม่อยากทำมันพลาด
แต่กลิ่นฟีโรโมนของแบคฮยอนในตอนนี้มันหอมหวานจนเขาอยากจะตักตวงขโมยความหวานนั้นมาอย่างเห็นแก่ตัว ความหอมหวานพร้อมกับผิวขาวใสสะอาด
ร่างเล็กกำเสื้ออีกฝ่ายเอาไว้แน่นก่อนจะบดสะโพกลงไปอีกครั้ง ซ้ำแล้วซ้ำเล่าตามแรงอารมณ์ของตนที่เกิดขึ้นมา ม่านตาที่กำลังตกสายตาของแบคฮยอนตอนนี้ที่กำลังเคลิ้มไปกับมันทำเอาใจเขาอยู่ไม่เป็นสุขอีกต่อไป
ส่วนกลางกายที่แบคฮยอนพยายามให้มันเสียดสีกันอยู่นั้นตื่นขึ้นมาแล้ว..
"คุณช่วยด้วย.. อ๊ะ.."
ปาร์คชานยอลทนไม่ไหวอีกต่อไป แบคฮยอนกำลังปลุกสัญชาตญาณสัตว์ป่าในตัวของเขาให้ตื่นขึ้นมา มือหนาไล่ปลดกระดุมชุดนอนของอีกฝ่ายลงจนปรากฏผิวเนียนใส ลาดไหล่สวย พร้อมทั้งเนินอกขาว ทุกส่วนของร่างกายเจ้าโอเมก้ากำลังทำให้เขาแทบสติแตก
สองมือหนาบีบเค้นที่สะโพกกลมให้ร่างบางผ่อนคลาย ร่างกายที่เปลือยเปล่าของเจ้าโอเมก้ากำลังทำให้เขาลุ่มหลง ร่างกายอ้อนแอ้นกำลังล่อลวงเขาให้ติดกับ ร่างเล็กเหลือเพียงแค่กางเกงนอนขาสั้นเพียงเท่านั้นที่กำลังทำหน้าที่ปกปิดส่วนตรงนั้นอยู่
"แน่ใจแล้วใช่มั้ย?"
"ถ้าคุณไม่ทำ" ร่างบางบนกายเอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าเขินอายอย่างเห็นได้ชัด แต่ริมฝีปากยังคงนิ่งเฉยไม่ปรากฏรอยยิ้มหรือเบะคว่ำ เขาจึงไม่รู้ว่าตอนนี้แบคฮยอนรู้สึกยังไง ถ้าไม่ใช่เพราะร่างกายพาไป "ผมจะโกรธคุณมากกว่า"
สายตาของเจ้าโอเมก้าเว้าวอนให้เขาเริ่มทำมัน ไม่เพียงแต่แค่สายตา เรียวมือเล็กพยายามปลดสายชุดนอนกิโมโนของเขาออกและยังพยายามแวกมันให้กว้างที่สุด เพื่อเป็นสัญญาณให้เขาถอดมันออกสักที
ชานยอลกำลังลอบมองการกระทำของเด็กคนนั้นอย่างเอ็นดู เหมือนเจ้าโอเมก้ากำลังเมาฟีโรโมน
"ยังมีสติดีใช่มั้ย?"
คิงอัลฟ่าอย่างเขาอยากจะเช็คให้ชัวร์ว่าเขาสามารถทำได้จริงๆ ไม่ใช่ตื่นมาแล้วแบคฮยอนเกลียดขี้หน้าเขาไปเลย เขาจะทำยังไง..
"หนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับ.."
ไม่เพียงแต่คำตอบที่เขานึกว่าจะได้ ริมฝีปากเล็กประกบลงมา ริมฝีปากหนาตอบรับมันอย่างนุ่มนวล ก่อนเขาจะขยับมันพร้อมดูดเม้มย้ำๆ สองมือหนาประคองใบหน้าเล็กไว้ ก่อนจะส่งเรียวลิ้นร้อนของตนสอดแทรกเข้าไปตักตวงความหวานในโพรงปากของคนตัวเล็กออกมาอย่างเอาแต่ใจของตน
รู้ว่าน่าจะหวาน
แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะหวานขนาดนี้..
พยายามตักตวงมันจนพอใจเมื่อคนบนกายออกสัญญาณมือทุบอกเขาให้รู้ว่าอีกฝ่ายเริ่มหายใจไม่ทัน ชานยอลก็ปล่อยให้ริมฝีปากเล็กเป็นอิสระก่อนจะเลียย้ำที่กลีบปากบางอีกครั้ง กดจูบลงไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า..
เขาไม่เคยพอเลยจริงๆ
เมื่อได้ผละออกจากกันเขาก็ยิ่งอยากจะเข้าหาอีก แต่ตอนนี้คนตัวเล็กอาจจะต้องการอย่างอื่นมากกว่าการจูบ
ชานยอลค่อยๆประคองให้ร่างบางลงไปอยู่ใต้ร่างของเขาแทนอย่างเบามือ ร่างสูงนั่งลงที่ปลายเตียง เรียวมือหนาไต่ลงมาจับขอบกางเกงนอนของร่างเล็กและดึงมันลงมา แก่นกายร้อนที่แสนน่าเอ็นดูมีแต่ความชื้นแฉะที่ส่วนหัว เพราะความต้องการมากจึงทำให้หลั่งน้ำล่อลื่นออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทั้งร่องของก้อนโมจิสองลูกนั้นด้วย
คิงอัลฟ่าอย่างเขาไปไม่ถูกเลยเมื่อต้องมารับมือกับเจ้าโอเมก้าที่เขาหลงไหลมากมายขนาดนี้ อยากจะทำรุนแรงแค่ไหน ก็มีเหตุผลมาคอยเตือนใจตัวเองไว้
กลัวน้องเจ็บ..
กลัวน้องจะไม่ไหวกับมัน..
"แบบนี้ดีรึเปล่า?"
มือหนาชักรูดแก่นกายที่แสนน่าเอ็นดูนั้นให้อีกฝ่ายตายใจสักพัก ก่อนเขาจะกดจูบริมฝีปากไปบนท้องน้อยทำเอาเจ้าของร่างกายนั้นรู้สึกเสียววูบขึ้นมา
"อือ.."
แบคฮยอนรู้สึกตัวตลอด ร่างบางเต็มใจให้คุณเขาทำ แต่บางสิ่งที่ขัดใจไปบ้างก็ไม่สามารถขัดขืนได้ อาการฮีทเล่นงานเจ้าตัวจนร่างกายร้อนอยากจะปลดปล่อยมันเต็มที
เมื่อปล่อยให้ร่างเล็กได้ใจไปบ้างแล้วสองมือหนาก็ค่อยๆจับสองขานั้นให้ตั้งขึ้น ตอนนี้เขาไม่มีอุปกรณ์ป้องกันอะไรไว้เลย ที่ทำได้คงเป็นการปล่อยข้างนอกเพียงเท่านั้น เพราะเขาก็ไม่คิดว่าวันนึงจะต้องมาทำจริงๆ เขาไม่คิดว่าแบคฮยอนจะยอม
ชานยอลออกแรงบีบเค้นก้อนโมจิสองลูกที่เต็มไม้เต็มมือของเขาให้ผ่อนคลาย ก่อนจะก้มใบหน้าลงไปเชยชิมช่องทางที่เขาต้องพาตัวตนของเขาเข้าไป ลิ้นร้อนตวัดตามความบิดเร้า ยิ่งแบคฮยอนบิดเร้ากับการกระทำของเขามากเท่าไหร่ แสดงว่าอีกคนยิ่งรู้สึกดี
"อย่า.."
ด้วยความเขินอายยิ่งคุณเขาทำแบบนั้นเจ้าโอเมก้ากลับชอบใจให้คุณเขาใช้ปากและเรียวลิ้นปรนเปรอความต้องการให้ตน แต่ห้ามเท่าไหร่ก็คงไม่ทันแล้ว เพราะความรู้สึกตอนนี้ที่ตีตื้นขึ้นมา ตอนเหมือนมีอะไรนุ่มๆสอดแทรกเข้ามาในช่องทางทำเอาแบคฮยอนยิ่งรู้สึกเหมือนจะตายให้ได้ ความสุขที่เกิดขึ้นทำเอาความรู้สึกเหมือนตัวกำลังจะลอยนี่มันคืออะไรกัน..
เม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาพร้อมน้ำหล่อลื่นที่ถูกสร้างโดยเจ้าของร่างเอง ถึงตอนนี้เขาจะอยากให้ชานยอลพาแก่นกายของตนเข้ามาเต็มทีแล้วก็ตาม
"อ๊ะ! อ๊าา.."
ไม่ทันขาดความคิดคิงอัลฟ่าค่อยๆสอดเรียวนิ้วเข้ามาเพื่อเปิดทาง แต่แค่เรียวนิ้วก็ทำร่างเล็กเผลอหลุดเสียงครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ชานยอลขยับนิ้วเข้าออกช้าๆเมื่อช่องทางนั้นเริ่มชิน ร่างบางตอดรับเรียวนิ้วของเขาเป็นอย่างดี ก่อที่เขาจะเริ่มเพิ่มเป็นสอง
"อ๊ะ! อ๊ะ อ๊ะ.."
แบคฮยอนดูจะไม่เจ็บกับมันแถมยังชอบใจอยู่พอสมควร แต่สิ่งที่เขาจะใส่เข้าไปจริงๆไม่ใช่เรียวนิ้ว เมื่อหยุดการกระทำนั้นลงก็ทำเอาคนที่ห้วงอารมณ์กำลังค้างคาหันกลับมามอง
ชานยอลถอดชุดนอนออกและปามันไปไว้ที่พื้น ร่างกายของทั้งคู่ในตอนนี้กำลังเปลือยเปล่า คิงอัลฟ่าคร่อมตัวร่างเล็กเอาไว้ ก่อนจะก้มใบหน้าลงไปซุกไซร้ซอกคอ สูดกลิ่นกุหลาบที่แสนหอมหวานเข้ามา ก่อนจะกดจูบเน้นย้ำไปตามลาดไหล่ขาวๆของเจ้าโอเมก้า ไล่เลียลิ้นร้อนไปจนถึงยอดเนินอกสีชมพู ดูดเม้มมันจนขึ้นสี ปลายลิ้นร้อนสัมผัสโดนจุดยอดนั้นทำเอาแบคฮยอนเผลอหลุดครางออกมาเรื่อยๆด้วยความพอใจ ก่อนจะสลับข้างกันดูดและออกแรงจูบเม้มที่บนเนินอกขาวและส่วนยอดของมัน
เมื่อเล่นกับส่วนนั้นเสร็จ มืออีกข้างเท้ากับพื้นเตียงไว้ ส่วนอีกข้างค่อยไปชักรูดกลางกายที่ผงาดขึ้น จ่อลงไปที่ช่องทางสีหวานก่อนจะค่อยๆกดส่วนหัวถูไถไปกับร่องก้นนุ่นนิ่มโดยมีน้ำหล่อลื่นของร่างเล็กที่ทำให้ทุกอย่างมันดูง่ายขึ้นมา ก่อนจะเริ่มกดส่วนหัวลงไปที่ช่องทางสีหวานอย่างช้าๆ แต่ริมฝีปากของตนกลับดูดเม้มกลีบปากบางอย่างเอาแต่ใจ
"ซี๊ดด อ่า.."
"อ๊ะ!!"
วินาทีที่ส่วนหัวนั้นถูกกดเข้ามาร่างเล็กเจ็บแทบอยากจะร้องไห้ ทั้งที่ใช้เรียวนิ้วเปิดทางไว้แล้วแต่มันก็ยังดูยากสำหรับขนาดที่ไม่คุ้นชิน ถึงจะเจ็บแต่ตนก็ต้องการมันมากจนสามารถลืมความเจ็บนั้นไปได้ส่วนนึง คิงอัลฟ่าเจ้าของร่างกายที่อยู่บนตัวของเจ้าโอเมก้าตอนนี้ก้มใบหน้ากระซิบลงมาที่ข้างหู ก่อนจะเห็นไรผมที่เปียกชุ่ม
"ขอโทษ"
"อื้อ.. อ๊าาา.."
ถึงปากจะเอ่ยคำขอโทษ แต่เขาก็หยุดไม่ได้แล้ว ชานยอลค่อยๆดันส่วนนั้นไปจนเกือบสุดโคน ร่างบางยังคงบิดเร้ากับการกระทำของเขา เรียวมือเล็กกดปลายเล็บจิกลงที่แผ่นหลังของอัลฟ่าตามแรงอารมณ์ที่เกิดขึ้น ก่อนคนตัวโตจะขยับส่วนนั้นเข้าออกที่ช่องทางเร็วขึ้นทีละนิด
"อื้ออ อ๊ะ! อ๊ะ!"
เมื่อช่องทางเริ่มปรับกับขนาดของชานยอลได้ ความเจ็บจึงค่อยๆเลือนหายไปเหลือไว้แต่ความรู้สึกดีที่ปฏิเสธมันไม่ได้เลยว่าตนมีความสุขกับมัน ช่องทางนั้นตอดรับมันเป็นอย่างดี แต่ทว่าแก่นกายของคนบนร่างกลับขยายใหญ่ขึ้นอีกเรื่อยๆจนคับแน่นช่องทาง ชานยอลพยายามชักเข้าออกช้าๆเผื่อไม่ให้แบคฮยอนเจ็บมาก
"ระ เร็วอีก.."
แต่แบคฮยอนกำลังทำเขาหมดความอดทน เมื่อมองลงมาสีหน้าของร่างเล็กในตอนนี้รวมทั้งร่างกายที่ดูสรีระนั้นทำให้เค้าแทบคลั่ง กลิ่นฟีโรโมนหอมหวานนั้นกำลังปลุกสัญชาตญาณอัลฟ่าในตัวของเขาขึ้นมา เม็กเหงื่อที่พุดขึ้นตามร่างกายเล็กยิ่งทำให้เขาชอบมันมากยิ่งกว่าเดิม สองมือหนาวางไว้ที่เอวบางและจับมันไว้ให้สะโพกร่างเล็กแอ่นขึ้นตามที่เขาต้องการ
'ตั่บ ตั่บ ตั่บ'
"อ๊ะ! อ๊ะ อ่า..อ๊ะะ!"
ชานยอลชักตรงส่วนนั้นเข้าออกช่องทางเร็วขึ้นตามที่แบคฮยอนร้องขอ กระแทกกระทั้นจนมิดลำ ความต้องการของเขากลับแทนที่จะลดลงมันกับมากขึ้นเป็นเท่าตัว กลิ่นหอมหวานของเจ้าโอเมก้าเพิ่มมากขึ้นจนเขาแทบจะทนไม่ไหว
ยิ่งกดจมูกลงไปสูดที่ซอกคอมันยิ่งหอมมากกว่าเดิม..
ต่อให้ดอกกุหลาบที่เขาปลูกไว้ทั้งสวนรวมกันก็ไม่สามารถสู้ฟีโรโมนของร่างบางใต้ร่างของเขาได้เลย
"อ๊ะ โอ๊ย!"
เมื่อรู้ตัวอีกทีเขาก็เกือบเผลอสร้างพันธะกับร่างเล็กไปเสียแล้ว สัญชาตญาณทำให้เขาต้องทำ เขาต้องฝังเขี้ยวที่รอยกัดนั้นไว้ แบคฮยอนจะได้เป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว
ถ้าเมื่อกี้เขายั้งตัวเองไม่ทัน และถ้าน้องไม่โอ๊ยขึ้นมาเตือนสติตน ร่างบางคงจะตกเป็นของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ความตกใจก็ไม่ช่วยให้แรงอารมณ์ของเขาลดลง
'ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ'
"อ่า.. ฮือ อ๊ะ อ๊ะ อะ..อืือ"
ชานยอลถาโถมแก่นกายเข้าออกตามแรงอารมณ์ความต้องการที่เพิ่มมากขึ้น เมื่อเขาสอบสะโพกเร็วมากเท่าไหร่ก็เหมือนยิ่งพาร่างเล็กขึ้นไปสูงขึ้นได้เท่านั้น
แบคฮยอนกำลังตัวลอยกับการกระทำที่เกิดขึ้น ถึงแม้จะรู้สึกเจ็บเล็กน้อยแต่อาการฮีทและความต้องการของเจ้าตัวในตอนนี้ทำลายสติสัมปชัญญะของร่างบางไปจนหมดสิ้น
"อ๊ะ!! อ่าาา.."
คุณเขาอัดเสยมันเข้ามาเร็วขึ้นเรื่อยๆจนตนเผลอปลดปล่อยมันออกมาก่อน สารคัดหลั่งสีใสไหลลงมาจากแก่นกายเล็ก แบคฮยอนเหนื่อยหอบกับกิจกรรมในตอนนี้ แต่ร่างกายของตนกลับไม่ฟังเอาเสียเลย
"ซี๊ด อ่าา.."
ในเมื่อคุณเขายังคงขยับส่วนนั้นเข้าออกไม่หยุด พลางกระแทกกระทั้นมันเข้ามาครั้งเดียวจนมิดลำ ระดับความลึกทำเอาร่างเล็กจุกเกร็งที่ท้องน้อยไปหมด แต่ความต้องการหลังจากปลดปล่อยดันเพิ่มขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง
"คุณ.. เจ็บ.."
สองมือหนาประคองสะโพกเจ้าโอเมก้าเอาไว้แน่น แรงอารมณ์ของเขาในตอนนี้มากขึ้นเป็นเท่าตัวเนื่องจากตนยังไม่ได้ปลดปล่อยชานยอลพยายามควบคุมการกระทำของตน แต่กลับถูกสัญชาตญาณครอบงำจนเผลอลืมไปว่ากลัวน้องเจ็บ จนความเสียวซ่านทำเอาทั้งคู่พุ่งขึ้นอยู่ในจุดสูงสุด แบคฮยอนปลดปล่อยมันอีกครั้งพร้อมทั้งคิงอัลฟ่าที่สอบสะโพกเข้ามาเป็นครั้งสุดท้าย ภายในใจเขาคงคิดว่าครั้งเดียวเขาจะพอ เขาไม่อยากให้แบคฮยอนเจ็บไปมากกว่าตอนนี้
"ฮือออ คุณเอาออกไป!!"
แต่ซ้ำร้าย เขาดันน็อต..
ส่วนโคนขยายจนคับแน่นช่องทาง ชานยอลฉีดอัดน้ำพันธุ์จำนวนมากเข้าไปในช่องทางร่วมรัก น้ำสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยเข้าไปร่างกายของคนตัวเล็ก แบคฮยอนรู้สึกได้ว่าน้ำสีขาวขุ่นนั้นเต็มอยู่ในตัวของตนเพียงแต่มันไหลย้อนกลับมาไม่ได้ ส่วนโคนที่ขยายนั้นทำให้ชานยอลไม่สามารถดึงมันออกมาได้ ร่างเล็กหน้าเสียด้วยความเจ็บปวด จากความรู้สึกดีกลับกลายเป็นความทรมาน
"ฮึก.. อะ เอามันออกไปนะ!!"
สองมือหนาค่อยๆประคองกอดแบคฮยอนไว้ก่อนจะกลับตัวให้ตนเป็นฝ่ายที่หลังติดอยู่กับพื้นเตียงก่อนจะปล่อยให้เจ้าโอเมก้านอนทับตนอยู่บนร่างกาย ใบหน้าจิ้มลิ้มซบลงที่ลาดไหล่ของเขา ดูก็รู้ว่าแบคฮยอนเจ็บมากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่คิดว่ามันจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ทั้งที่เขาคาดไว้ว่าจะปล่อยภายนอกแท้ๆ
#จ่าฝูงชบ
_____________________
ต่อที่Dek-Dได้เลยค่ะ♡
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น